1v8_k_vdkMaandag, 02 mei 2022
Hello HelloChamp
Beste mevrouw Scheirlynck
Dag Stephanie
Op dinsdag 26 april ll. volgde ik uw sublieme (nee ik overdrijf hier niet) presentatie over de 4 cruciale elementen in voedingskeuzen (als sporter).
Na het webinar schreef ik me dan ook in voor enkele van uw programma’s (Sportvoedingsformule, Ready to Race).
Al heb ik al eens een receptje uitgeprobeerd (een eenvoudig ontbijtje met wentelteefjes en banaan (zelf voegde ik er nog appel aan toe omdat ik de portie van 1 naar 3 personen moest vermeerderen en maar 1 banaan meer had) waar mijn jongens en ikzelf van genoten hebben)
; sindsdien heb ik ‘nog geen tijd’ gevonden om mij al verder in de programma’s te verdiepen.
Ik wil er namelijk ook mijn tijd voor nemen én me er 100% op kunnen focussen.
En dat is niet altijd even evident voor mij.
Ik zou dat graag even willen toelichten, alsook de redenen waarom ik (ondanks mijn zeer beperkte budget) mij ingeschreven heb in uw programma’s.
Ik ga proberen om in dit schrijven niet té ver uit te weiden en mij, net zoals u, te beperken tot die elementen die in uw vakgebied cruciaal zijn.
Misschien kan ik simpelweg beginnen met uit te leggen hoe ik bij u terecht gekomen ben.
Sinds kort, begin maart, laat ik mij begeleiden door een sportfysioloog/ -coach.
De reden waarom ik mij nu laat begeleiden is omdat ik zeer zelfdestructief ben (al is extreem een betere verwoording).
Dat zelfdestructieve gaat bij mij heel vaak over in automutilatie.
Die automutilatie neemt bij mij, in zijn meest extréme uitingen, de vorm aan van ‘sport en voeding’.
Bij sport spreken we dan over ‘ver over de rooie’ gaan, en dan nog wat verder..
Bij voeding spreken we dan over verregaande deprivatie en/of overdaad.
De combinatie van de twee.. ..de negatieve gevolgen daarvan zijn u wel duidelijk denk ik..
Ik ben eerst een tijd niet meer aan het sporten geweest (omdat ik mezelf geen pijn meer wou doen op dat vlak), maar dat resulteerde enkel in ‘extremer’ gaan op andere vlakken (waaronder dus ook voeding).
Ergo: Een sportfysioloog: -> Wel sporten, maar onder begeleiding om zo dat destructieve onder controle te kunnen houden.
En die voeding..
Dat zou wel komen..
Daar had ik geen begeleiding bij nodig..
Daar waren al zoveel boeken en artikels over gelezen..
En al wat beschreven wordt als ‘gezonde voeding’, dat eet ik nog eens liever dan ‘ongezonde voeding’ ook.. (behalve chips en borrelnootjes dan 🤔🤦♂️🤷♀️)
Aan ‘die voeding’ zat op dit moment volgens ons maar ene ‘maar’..
Toch wel een onbegrijpelijke ‘maar’ voor ons:
Dat wat als ‘ongezonde voeding’ wordt omschreven is spotgoedkoop en dat wat als ‘gezonde voeding’ geldt is pokkeduur.
En door de mentale moeilijkheden waar we mee kampen, de herstelperiode waar we nu nog volop inzitten ook, zijn onze financiële mogelijkheden van dien aard dat ‘spotgoedkoop’ en ‘pokkeduur’ een ongelijke afweging zijn geworden.
(Hmm.. ik moet mij inhouden om hier niet verder over uit te weiden maar dat is echt onbegrijpelijk voor mij)
Maar toch, die voeding daar wisten we voldoende van en dat kregen we mettertijd wel op punt zonder begeleiding..
Dachten we!
Ik was naar de bibliotheek gegaan, dat jaar niet sporten had ook wel voor wat extra kilootjes gezorgd, om eigenlijk wat ‘leuke’ en gemakkelijke receptjes voor sporters te vinden.
Tussen de boeken die ik meehad zat ook uw boek “Het Ultieme Sportkookboek”.
Ik heb al véél boeken over (sport)voeding gelezen, en niet om die andere boeken ‘weg te wuiven’ nu, maar van bij de eerste bladzijde had úw boek mij in de greep.
En dat op een manier die ik nog in geen enkel ander boek over voeding had ondervonden.
De simpele helderheid, vooral waarmee het belang van die 4 cruciale elementen in de juiste voedingskeuzen wordt verduidelijkt, was een heuse ‘eyeopener’.
Ik wist helemaal niets van voeding!
Je kan dan fruit en groenten en noten etcetera.. eten zoveel je wil… zonder de juiste hoeveelheid en het juiste tijdstip op basis van de juiste activiteit.. etc..
Het werd duidelijk dat ik nog heel veel te leren had over voeding.
Niet alleen als ‘sporter’, maar ook gewoon in het dagdagelijkse leven.
U refereert in uw boek naar uw website en de vrije extra’s die daar te vinden zijn, en door daar naartoe te surfen kreeg ik heel toevallig te horen dat u diezelfde avond een webinar gaf.
U hebt mij tijdens die presentatie werkelijk omver geblazen.
Zowel met uw kennis, als met uw open en hartelijk warm enthousiasme en gedrevenheid.
Natuurlijk probeert u voor een stuk ook uw ‘product’ te verkopen..
U moet natuurlijk ook ‘uw boterham verdienen’..
Maar wat mij opviel is dat u ‘educatie’ eigenlijk vóór ‘uw boterham’ plaatste.
Dát is voor mij al een cruciaal element geweest waarom ik overgegaan ben tot het aanschaffen van uw programma’s.
Een ander cruciaal element was dat er uit uw zeer heldere educatie bleek dat ik zonder begeleiding met mijn voeding
- eigenlijk op sportgebied niet tot (de juiste) gezonde voedingspatronen zou komen,
- dat ‘dat gezonder sporten met de juiste voeding’ enkel tot stand kon komen als ik ook in mijn dagdagelijks leven die juiste voedingspatronen zou opbouwen.
Wat langs de ene kant evident lijkt, maar dat absoluut niet ís!
–Wat ik eigenlijk al ervaren heb in de praktijk; en zoals nu ook bleek uit uw presentatie.-
Én dat dat zeer zeker niet hoeft door ‘minder lekker’ te eten of dingen te moeten laten.
Integendeel zelfs.
Nog een ‘cruciaal’ element is ‘logica’.
Ja, in eerste instantie is de aanschaf van de programma’s eigenlijk een ‘serieuze hap’ uit het budget. (Ook al zijn de programma’s beduidend ‘goedkoper’ dan individuele voedingsbegeleiding)
Maar uw begeleiding via die programma’s gaat ons op termijn alleen maar winst opleveren.
Niet alleen winst in die gezondere levensstijl, maar ook financieel.
Want door aanpassing in die voedingspatronen, bijv. omdat niet op alle dagen dezelfde voedingselementen aan bod moeten komen, gaan we op lange termijn óók goedkoper uitkomen.
Zelfs door meer (of weer) naar die ‘pokkedure’ gezondere voeding over te schakelen.
Alleen maar winst dus.
Het ‘laatste’ element dan, dát wat alles samen brengt:
‘Ik’ ben zó diep ‘geschonden’ door mens en maatschappij dat ik eigenlijk nog nooit geleefd heb, enkel maar overleef.
Daar probeer ik nu iets aan te veranderen.
Maar de minderwaardigheid en de zelfminachting die bij ons geïnstalleerd zijn, zijn dikwijls zo onbevattelijk overweldigend dat ook ‘iets doen voor mezelf’, zoals zelfzorg, iets doen of iets kopen voor onszelf bijv., hevige, groteske, zelfdestructieve gevoelens bij ons oproept.
Niet zelden dan wordt er enkel in geïnternaliseerde zelfbestraffing naar dat laatste gehandeld.
Dikwijls dus, en in zijn meest destructieve vormen, in sport en voeding.
En dát willen we niet meer.
Ik, wij, hebben ondertussen ook zo weinig vertrouwen in mens en maatschappij dat als het zou ‘kunnen’, dat we dan alles het liefst alleen zouden willen doen.
Maar dat kan niet.
‘Ik’ heb begrepen dat dat niet kan.
Niet per se om dat ‘kúnnen’ alleen.. maar omdat we nu ondervinden dat we ‘mens’ zijn, een sociaal dier, in de eerste plaats.
En omdat we daarnaast begeleiding wíllen, nodig hebben zelfs, om te kunnen helen.
Het is daarom, voor ons, van cruciaal belang dat wij ons laten begeleiden.
En door uw presentatie begonnen we te beseffen dat ‘voeding’ eigenlijk op de eerste plaats zou moeten komen.
Dat dát, voor ons, de eerste pijler is in die weg naar zelfzorg.
Die ‘voeding’, en ons daarin laten begeleiden dus, is dus een ‘cruciaal element’ voor ons, in die weg naar ‘leven’.
Want zonder de juiste voeding en vooral zonder de juiste voedingspatronen, is het eigenlijk ook niet mogelijk om ‘gezond’ te sporten, laat staan dan gezond, als in ‘met zelfzorg’, te leven.
En daar waar ik dus dacht dat ik geen begeleiding voor nodig had, heb ik misschien wel, na “eigenliefde” misschien, het meest begeleiding in nodig.
Al twijfel ik nu, na uw presentatie, of die ‘eigenliefde’ en ‘voeding’ geen synoniemen zijn.
Anders toch zeer nauwe verwanten.
Ik ben nu nog “even aan het verwerken” dat ik die aanschaf voor ons gedaan heb.
Daarom ben ik ook nog niet kunnen beginnen aan de programma’s.
Maar ergens, al is het nog zeer fragiel, begin ik toch een soort van geruststelling op te merken.
Als een soort ‘adem’ die je kan happen na oneindig lang onder water te hebben gezeten.
Een kleine teug zuurstof, die je wat ademruimte geeft.
En daarvoor willen we je heel graag bedanken.
Dank je wel!
ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️MMXXII
