Hg80Maandag, 12 april 2021 – 04:28u
Geen idee wanneer het nu juist begonnen is.. ..dat stoppen..
Dat stilstaan.. ..het tot niets meer komen ..het opgeven lijkt het wel.
Spartelen.. ..nog wat tegenspartelen ..maar er zelf het nut niet meer van inzien.
Er zelf niet meer in geloven..
…
Graven.. schrapen.. zoeken..
…koortsachtig..
…
Paniek.. ..helse paniek! ..maar hem buitensluiten.
Chaotisch paniekerige pogingen ..om te schrijven, te tekenen, te schilderen ..maar er zit geen gevoel in..
Niet echt..
…
Het is een noodkreet..
Het is roepen.. ..schreeuwen.. ..zwijgen.. ..gesmoord..
..als schreeuwen onder water..
Ultieme pogingen om gehoord te worden ..terwijl ik me meer en meer afsluit.
…
Het geloof is (nog steeds) ..weg.
De hoop.. ..weg..
…
Het proberen aanknopen van contact ..via sociale media ..en daarbuiten ..zijn niet meer dan futiele pogingen om een diepgewortelde.. ..verterende leegte op te vullen.
…
En ik weet het.
Het ís geweten.
We.. weten het..
Waardoor het enkel die gigantische leegte ..en die donkerrode nutteloosheid voedt..
…
Het gemis is verscheurend.. ..verdelend…
Een gemis naar een zelf.. ..Hét zelf.. .. ..mezelf..
Het laat ons verweesd achter..
…
Misschien klopt het van dat schrijven, tekenen en schilderen niet helemaal.. het klopt niet.. ..helemaal.. ..maar ik wil het buitensluiten..
Ik wil het ondermijnen ..mezelf ondermijnen.. ..wegduwen..
Alle emoties.. ..elk gevoel .. afblokken ..negeren ..vermijden..
Ik wil er niets mee te maken hebben.
Het is niet van mij en ik wil er niets mee te maken hebben!
Het heeft geen bestaansrecht.. mág geen bestaansrecht hebben..
Dat is.. ..wat me aangeleerd is.
Dat is.. ..wat ik kén ..en kán.
Daar.. ..in het oog van de storm.. waar het ik verteerd wordt.. kan niemand ons raken.. ..kan niemand ánders ons nog pijn doen..
Daar.. ..waar het ik geen ik meer is.. ..maar slechts vormloze verwachtingen.. ..slechts voldoen aan verwachtingen.. lost alle pijn op.. ..in een mist van vormeloosheid..
..verteerd..
…
Het is moeilijk om die verwachtingen nog in te vullen.
Al gaat het vanzelf.
Het gaat ó zo pijnlijk makkelijk vanzelf.
…
Energie ontbreekt…
..om ons nog te verzetten tegen alle misvattingen.. ..tegen alle misinterpretaties.. ..tegen alle zinloze onzin.. ..die zonder enige vorm van zelfreflectie.. ..zonder bevattingsvermogen en zonder bevragen.. ..geuit en gespuit worden als vaststaande feiten..
..als verlammende kaakslag…
…
Ik weet het.. ..dat het moeilijk is ..om iemand te helpen ..die geen hulp nodig heeft.
Die helse pijnen lijdt maar geen hulp toelaat.. ..kan toelaten..
Zoals een dier ..gevangen in een val ..bijtend ..naar al wie hulp wil bieden.. omdat het het verschil niet kent..
..er geen verschil ..ís..
.. voor het dier..
..voor mij..
…
Ik ben kwik.
Hevig in strijd ..als botsende moleculen ..onder een glinsterend, glanzend vlak oppervlak.
De vreemde onder de metalen ..die slecht de warmte geleidt..
Die vluchtig is.. ..vlucht.. ..maar het o zo beu is..
…
Ik vraag me af ..of onze manier van schrijven ..wel helpend is..
..helend..
Beschermend.. ..verdoken..
En op welk uit-einde..
…van de cognitieve grafiek..
…volgens het Dunning-Krugereffect…
..we ons bevinden..
Hg80©MMXXI
