17/01/’20 – Ook de volgende bedenking raast door me heen als er niet in anonimiteit onder (een) pseudoniem(en) wordt geschreven: de kinderen.

Los van het feit dat het voor kinderen al moeilijk genoeg is om een ouder te hebben die kampt met een psychische kwetsbaarheid stel ik mij de vraag of het dan nog niet moeilijker wordt voor hun.

Als er niet in anonimiteit wordt geschreven heeft dat niet enkel weerslag op mezelf.

En los van alle mooie woorden zit de wereld niet in elkaar zoals die wordt voorgesteld. Net zoals filters en bewerkingen op foto’s in magazines of sociale media verhult de wereld zijn ware gelaat. De wereld is hard, compassie-loos en wraakzuchtig.

Je kan misschien ook genieten van:

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *