Zondag, 11 september 2022/2

19:50u

Hier zit ‘k weer.

Op de parking van ’t Breeven nu.

‘k Ben wéér moeten gaan lopen uit dat appartement.

Geen tien minuten duurt dat..

Geen tien minuten en ‘k ben compleet overbelast.

Tien minuten en ‘k kan niet meer denken.

Als een ‘kieken zonder kop’ loop ‘k dan wat heen en weer, op en af, vierkant en rond.

Dingen die normaliter vijf minuten duren, zoals koffie zetten bijvoorbeeld, kosten een half uur of een uur.

Niet de handelingen opgeteld op zich.. maar de sequentiële uitvoering, de opeenvolging van handelingen ervan neemt dus zoveel tijd in beslag door die complete overbelasting.

Het functioneren wordt compleet overstemt door die overbelasting.

Van het denken om koffie te zetten tot de moment dat dat eindelijk gelukt is wordt die beweging constant onderbroken door die overbelasting.

En het houdt niet op. 24/7.

‘k Probeer van daar te zijn, om het ‘te doorstaan’.

Om ‘niet onnozel’ te doen, ‘zo erg kan dat toch niet zijn’, ‘ben je niet aan’t overdrijven’, ‘niet flauw doen he’, ‘doe toch gewoon gewoon’…

’k Probeer van daar te zijn, ‘k probeer het voor mijn kinderen, maar het lukt me niet.

M’n hoofd knettert, slaat tilt, galmt en gonst en zoemt en bonst..

Hoofdpijn, iets innemen.. ‘k kan toch niet blijven iets innemen!?

Denken, ‘k kan niet denken, help, komaan seg!, dit is onleefbaar hoor je mij!? ONLEEFBAAR!!

En ondanks al het aangeven, ondanks alle hulpkreten gebeurd er niets.. en zijn ook de kinderen daar weer mee de dupe van.

’t Is een “gewone” zondagavond en ‘k was al heel de dag gaan lopen -letterlijk weg uit die omgeving moeten gaan lopen- om te proberen nadenken over wat we nu in hemelsnaam toch moeten gaan doen en ‘k moest weer gaan lopen.

‘k Dacht -eerder ‘k had gehoopt- dat een zondagavond rustiger zou zijn maar het is zo niet.

Op twee uur tijd was ‘k al drie keer weer uit dat appartement moeten gaan lopen.

Dit, was de vierde keer, en compleet overbelast en oververmoeid keer ‘k vanavond niet meer weer.

De vorige drie keer ben ‘k naar buiten gelopen, tot op dat middenplein hier, daar wat staan draaien en keren zonder te weten hoe of wat, mezelf weer finaal afbrekend dat ‘k een onnozelaar ben, een nikswijter, dat ‘k belachelijk doe en heel de revue van scheldingen en verwijten die ‘k al heel mijn leven van m’n omgeving moeten incasseren heb en diep geïnternaliseerd zijn.. om helemaal onder zelfhaat en zelfverwijt toch maar weer eens naar binnen te gaan om te proberen.

Weet je:

Die potsierlijke onlogische en onpraktische indeling van dat appartement: Tot daaraantoe.

Die zéér povere -niet kostenbesparende maar zelfs bijna gevaarlijk goedkope krammikkige afwerking: Soit.

De vuile, plakkerige smerigheid van dat appartement -en neen, je mag dan wel zeer neerbuigend en arrogant beweren dat het appartement gekuist is door een kuisploeg: Als er kak in en rond de pot hangt van één wc.. Goed, vergetelheidje. Maar als er ook aan de muren spetters hangen, in en rond het bad en in en rond de toilettafel.. en ook in en rond de tweede wc.. als alle tabletten en kasten in de keuken, alsook de pompbak van buiten én van binnen plakken van een vettige ongedefinieerde substantie..

Neen!, dan lieg je je broek van je lijf..

Of, dan moet je heel dringend -héél dringend de taakomschrijving eens opnieuw doornemen met uw kuisploeg.

Maar soit.. ook dat:

Totdaaraantoe!

Maar beweer NIÉT!, van hoogsensitiviteit te kennen, dat zelf te hebben, en dan ons toch hier in te stoppen.

Beweer niet om begrip te hebben als je niet begrijpt waarom we daar niet kunnen wonen; en ons zelfs bij derden probeert af te schilderen als een flauwe idioot die “gewoon” niet content is met “het is wel een nieuwbouw-appartement” dat hem is toegewezen he.

Als je niet begrijpt wat HOOGSENSITIVITEIT is: dat mijn zintuigen -al mijn zintuigen, samen en apart, HYPERGEVOELIG zijn, geen filter hebben EN er bij ons nog eens geen gewenning optreedt ook niet -waardoor dus elke prikkel steeds opnieuw en opnieuw geladen wordt..

En ‘k zeg u dat, ‘k leg u dat uit..

En je wuift dat weg, behandelt mij als een idioot, de zoveelste ‘die “gewoon” niet content is met de woonst die hij “krijgt”’…

Als je na al wat we gezegd en verteld hebben niet begrijpt dat ‘k na 10 minuten compleet maar dan ook compleet overprikkeld en overbelast ben, daardoor daar constant moet gaan lopen, daardoor daar geen thuis voor mijn kinderen kan maken ook niet, daardoor daar niet kan slapen… daar NIET slaap omdat ‘k continu, heel de nacht door wakker schiet van het lawaai en geraas en gekletter en gedreun van al dat voorbijgaand verkeer dat ook ’s nachts niet ophoudt..

‘k Zal het nog eens herhalen: ondanks de vermoeidheid, de uitputting waar ‘k al zwaar mee kamp, kan ‘k daar NIET slapen.

“Natuurlijk”, je valt op een gegeven moment van totale uitputting wel eens in slaap.

Maar als er geen mogelijkheid is op een ononderbroken nachtrust van meer dan een uur, dan sta je slechter op dan daarvoor. Dan ben je op!

En dat terwijl we al op’t randje balanceerden..

En je “begrijpt” nog steeds niet dat deze situatie voor ons ONLEEFBAAR is!?

Wuift ons aangeven af als ‘ja er is nu niets anders aan te doen he’..

Wuift zelfs het medisch advies van dokter Van Opstal weg..

Ja, wat moet ‘k dan nog zeggen of doen?

Wat kan ‘k dan nog meer zeggen dan: “ja, dat is wat ‘k ken.

Dat is het ‘sociale’ van mens en maatschappij waar ‘k al heel mijn bestaan mee te maken krijg. Dat enkel veel mooie en dure woorden in de mond neemt, zoals –hier– , maar meer als dat ook niet.

Het “sociale” dat er mooi uitziet.. maar even scheef staat als de zitbank voor dit ‘kantoor van hulpverlening’..

En hola, niet zeveren tegen mij e..

Allé, je doet het zeer respectloos naar mij toe met een omweg naar dokter Van Opstal:

“Dat er nu geen andere oplossing is en dat je dat ook tegen mij hebt gezegd, etc..

‘k Zal is iets zeggen he:

Tegenover die appartementsblokken, de ander kant van dat middenplein dus he, weg van die steenweg dus, staan óók woonsten van de ‘sociale’ huisvestingsmaatschappij.

Achter die woonsten is een wegje om met de fiets die tuintjes te kunnen bereiken.

‘k Ben daar gewoon is gaan staan en het geluid is daar op zijn minst 50% minder.

Dat is daar dus buiten he.

Het is trouwens al 1/3 tot de helft minder gewoon op dat middenplein.

En dat is niet alleen door de afstand tot die steenweg, en dat die appartementsblok het geluid dan wel een beetje buffert als een geluidsmuur natuurlijk..

Nee, dat is ook door de krammikkige constructie van die appartementsblok op zich die daardoor zowel voor ál het geluid als klankkast fungeert als voor trillingen als een versterkende resonantie.

En weet je wat het ergste is!?

Één van die woonsten aan de overkant staat zichtbaar leeg.

Dat staat al minstens leeg van mei 2022.

Minstens he, want dat stond al leeg als ‘k de eerste keer hier moest komen zien (en zei dat dit niet ok was voor ons).

Dat is dus al op zijn minst al drie maand en half dat dat leeg staat he.

En zal ‘k u vertellen hoeveel andere -waar ‘k van weet- die leegstaan?

Dus zever niet tegen ons over ‘Geen andere mogelijkheid’ he!!

Dit is NIET van niet kunnen.

Dit is van niet wíllen!

En nu moet ‘k vanuit de wagen leven..

Alle, overleven..

En zijn de kinderen daar weer mee slachtoffer van.

En dan die dreigementen en manipulaties nog!!

Dat jij die traumaspychologe en die psychologe van Exentra ‘wel betaalt’ he..

“Enfin”, zei je, “dat jij die betalingen wel goedkeurt”.

‘k Ging naar die psychologe voor hoogbegaafdheid.. -omdat alle kenmerken van creatieve hoogbegaafdheid aanwezig zijn -die m’n bestaan, m’n denken er ook nog eens moeilijker op maken, zeker in combinatie met die hoogsensitiviteit (over elke prikkel denken we na), en met die hooggevoeligheid (elke subtiele nuance en/of verandering van wie of wat dan ook vangen we op en denken we over na), én dat ‘getopt’ met een meer dan voor wie dan ook ‘gezonde dosis’ toxische en verlammende trauma’s-

Waar ‘k met hun hulp doorheen trachtte te geraken he!

En ‘k ging daar naartoe omdat ‘k dat wou uitzoeken, omdat het klopt, maar het nog steeds zelf niet wil geloven..

Nog steeds zelf niet kán geloven en ‘liever’ andere, in ons hoofd “foutere” redenen zoek voor ons anders en sneller denken..

‘k Zit zelf nog altijd naar andere verklaringen te zoeken want dat zou makkelijker te aanvaarden zijn voor ons dan hoogbegaafdheid..

Een “defect” zou makkelijker zijn voor ons om te aanvaarden dan hoogbegaafdheid.. want een ‘fout’ -dat wij een “fout” zijn- is makkelijker te aanvaarden voor ons dan dat er potentieel zou zijn..

En die psychologe was daar bij aan’t helpen..

Maar dom, zoals ons altijd wel gezegd is, neen dat zijn we dus ook niet.

Dat weten we ondertussen nu ook al wel.

Dom zijn we niet.

Integendeel.

Maar als jij met zoveel zwier en pretentie beweert van hoogbegaafd te zijn -en hey, ‘k zeg niet dat het niet zo is he. “Ik”, ben niet bij machte om dat te.. concretiseren..

Maar als jij dat met zoveel zwier beweert, dan moet ‘k wel concluderen dat uw uitspraken doordacht en doelbewust waren.

Ergo, dat die manipulatie in de vorm van die dreiging reëel is. -Ge neemt dat appartement of ik snijdt uw mentale hulp af-

En dan is het heel jammer ,maar dan kap ‘k er nu per direct mee.

Dan stop ‘k die zéér nodige mentale hulp van die trauma-psychologe en die psychologe van Exentra.

Want ‘k laat ons door niemand meer -DOOR NIEMAND- nog bedreigen en slaan.

45 jaar is genoeg!

Zeker niet, om ons nog te proberen manipuleren.

‘k Ben al die emotionele chantage en al dat gemanipuleer kotsbeu!

En ‘k laat het niet meer toe!

Denk wat je wilt!

Maar ‘k ben 1v8, en wij laten dat nooit meer toe!!

En ja natuurlijk, we hadden mogen weigeren zeker he.. en op straat wonen..