27012023

09:07u

‘kZou, als ‘k kon, alles tegelijk willen doen.

Alles, van iedereen, tegelijk willen doen.

Dat doet me echt ‘flippen’.

Het is hun innerlijke onrust die daar voor zorgt.

Het is hun niet tot rust kunnen komen dat daar voor zorgt.

Hun paniek, hun onrust.. hun noden en verlangens..

Hun pijn.. hun immense kluwen van pijn..

Wat een chaos.. wat een immense chaos.. wat een gigantische chaos..

Wat een kluwen en wat een intensiteit..

En ‘k zou wel voor hun willen kunnen zorgen.. ‘k zou wel willen kunnen..

Maar ‘k kan niet..

En ‘k kan ook niet toelaten dat ze ons functioneren in de weg staan..

‘kKan ze niet onbeschermd laten..

Dus blokkeer ‘k ze..

‘kBlokkeer alles en iedereen..

Maar ‘k kan dat niet meer zoals vroeger..

‘kWil dat ook niet meer..

Moe.. en op.. ben ‘k..

Maar ‘k kan niet anders..

‘kWeet niet wat ‘k moet doen en niet wat ‘k ga doen.

Van Tarifa waren we naar Algeciras gereden om daar die wagen te proberen verpatsen.

Waarom weet ‘k nog steeds niet.

Aan de haven daar sprongen er direct 3 personen voor de wagen.

Maar amper €300 en de nummerplaten laten hangen..

Nee, daar heb ‘k een stokje voor gestoken.

Reizen we dan verder met die wagen zolang die het toelaat?

De kust afrijden tot in Faro bijvoorbeeld.

Jongens toch, waarom laten jullie mij niet gerust?!

‘kKrijg geen grip op jullie paniek en chaos..

Jullie onrust, jullie pijn..

Jullie beïnvloeden m’n functioneren te zeer om ook maar een deftige gedachte eruit te kunnen filteren.

Zo kan ‘k niet functioneren..

Laat me toch gerust..

“Ik” voelt mij.. ‘k weet het niet..

Leeg.