Van dag tot dag

10:42u Het is niet zo dat ik niet weet wat ik wil zeggen, maar dat ik niet weet hoé ik het moet zeggen. Ik wil de feitelijke waarheid zeggen, maar op de een of andere manier word ik voor al …

10:56u Een dikke veertien dagen hebben we weer in een donkere, bijna comateus depressieve toestand verkeerd die ons amper in staat stelde om van de zetel te komen. Zelfs natuurlijk lichamelijke behoeften van dat lichaam werden genegeerd en uitgesteld. De …

09:19u Die schematherapie, lezen daarover bedoel ik, zet mij aan tot “werken”, denk ik. Alsof het mijn denken probeert te “activeren” of zoiets. Of te reactiveren. Alsof je iets dat vast zit probeert los te krijgen door er zachtjes mee …

Wat wil ik? Wat wil ik nog? Herstellen? Rust? Geen van beide komen tot stand. Integendeel. Ik zou weer kunnen weggaan. Weer kunnen gaan lopen. Maar ik heb zo lang ik mij kan herinneren nog niets anders gedaan en het …

02:41u Waarom ondermijn ik mezelf toch zo hard? Nu meer dan ooit. 13:15u Al een hele week ben ik zwaar aan het crashen. Overprikkeld van die steenweg, de bovenburen, die klankkast appartementsblok.. Overbelast, zwaar overbelast geraak ik al een hele …

09:26u Ik kan niet lopen en blijven lopen. Ik bedoel dat ik al heel mijn bestaan ga lopen.. van mezelf.. Dat ik vijf jaar geleden zéér zwaar tot een volledige stop ben gekomen door op mezelf te botsen en dat …

18:14u Ik heb nog amper zin om te leven. Het interesseert mij allemaal niet meer. ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️

06:32u Ik vrees, dat als ik de controle loslaat, écht loslaat, dat dát wat ik eigenlijk diep in mijn binnenste weet, dat ik niet ben zoals andere mensen, dat dat dan echt zichtbaar gaat worden. Dat dát, dat anders zijn, …

04:05u Wanneer is genoeg, genoeg?! ==13:04u== Ik heb geroepen, geschreeuwd, gesmeekt.. om hulp. Maar verder dan telkens opnieuw een klap in mijn gezicht zijn we niet geraakt. Alle hulpkreten worden onthaalt op gespuug, een klap in het gezicht, deuren die …