20/01/’20 08:33u

Mag straks eindelijk naar huisdokter om naar mijn knie te laten zien. Er was te veel kwaadheid, schaamte, minachting… om het eerder te doen. Het is echter te lastig geworden voor te velen. Er zijn ook andere plannen door in het gedrang gekomen en vooral vormt het nu ook een belemmering. Heb er al enkele maanden last van. Had er al last van toen op 24/12/’19 ’s avonds plots vertrokken werd om nog een toertje te gaan lopen. Ik wou niet maar het moest. In de eerste kilometer voelde ik al dat het niet zomaar een ‘pijntje’ was maar ik mocht niet stoppen. Na twee en drie kilometer, punten waar splitsingen zijn, werd het niet toegestaan om af te slaan richting huis maar werd het zeven kilometer traject ingeslagen. Om de een of andere reden werd ik mij plots weer bewust van pijnscheuten in die knie op een moment dat ik mij op een traject bevond dat zelden wordt gelopen. In plaats van af te slagen op het vijf en half kilometer punt en de kortste weg huiswaarts te nemen was er een andere weg gekozen en bevond ik mij nu op de dijk richting Weert. Het gekke is dat dat punt eigenlijk op geen enkel moment meer kon ingekort worden. Of er nu werd omgekeerd of verder gegaan … de afstand van het punt waar ik mij op dat moment bevond naar huis is steeds grotendeels hetzelfde, welke kant je ook uitgaat. Door van de dijk te gaan en door Weert via Branst terug naar huis te lopen zou misschien een kleine twee kilometer minder kunnen zijn maar enkel als er door boswegels werd gegaan. Ondertussen was het al donker dus terugkeren via die boswegels hield nog meer risico op belasting in voor een knie die nu duidelijk aanwezig was. De kans om in het donker die knie mogelijk ook nog eens te verdraaien was te groot. Dat zou ook mogelijk niet enkel voor pijn kunnen zorgen maar zelfs voor afhankelijkheid. Stoppen met lopen echter was ook geen optie. Het werd niet toegestaan. De dijk vervolgend dus tot aan de Temse brug en dan via de oude Temsesteenweg tot het huis vervolledigde het kleine achttien kilometer traject. Minachtend hoongelach had de pijnscheuten vergezeld tot aan de voordeur. Kwaadheid naar het zelf kent veel subtiele en inventieve vormen van automutilatie.

Hg80 © MMXX

Je kan misschien ook genieten van:

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *