1v8_k_vdkOm welke reden dan ook, het blijft wat achterwege om me neer te zetten om iets op te schrijven.
‘k Denk, dat ‘k het ergens vreemd vind dat er “geluk” ervaren wordt.
Dat er een algemeen gevoel van “niet bang, niet bedroefd of niet boos”.. en dus “blij” ervaren wordt.
Contentement? Evenwicht? Rust?
Niet dat er een algemeen en constant gevoel van evenwicht is; dat is er niet.
Nog niet.
Dat kan ook niet.
Niet zo plots en ineens.
Maar als een weten nu, waar het zich bevindt.
En beter nog: Het gevoel hebben, waar het zich bevindt.
Wat ergens een soort van rust biedt, denk ‘k, aan iedereen.
Omdat de chaos okay is.
Omdat daarmee de chaos van dat ons okay is.
Dat draaien, dat zoeken, dat ontdekken..
Dat ons niet zomaar neerleggen en blijven liggen, ondanks het continu neergeslagen worden en ondanks al het gewicht dat op ons gesmeten is.. en wordt.
Het niet zomaar aannemen.. op basis van autoriteit.. maar het in vraag stellen en zoeken.. en zoeken en zoeken.. en openstaan.. voor alles en iedereen.. en reduceren, vereenvoudigen.. de kleinste gemene deler zoeken.. ondanks het VERBOD!..
We zijn er nooit echt mee gestopt, ondanks het verbod dat ons vanuit alle hoeken en kanten met geweld is en wordt opgelegd, van te kijken.. en te zien.. en luisteren.. en te horen.. en te tasten.. af te tasten.. te testen.. en te voelen..
Te voelen.
“M’n god” wat voelen we veel!..
Als een rode draad.. door alles.. van het begin tot het einde.. hebben we alles (terug) aaneengeschakeld.. zoals het was.. en is..
Als we er aan trekken, valt alles voor ons uiteen.. open en bloot.. ontrafeld.. tot de atomen, tot de algemene bouwstenen van dat alles..
We zijn verder gegaan, steeds verder, omdat de moleculen die ons werden voorgeschoteld niet de elementaire deeltjes van het ‘leven’ bevatten, maar die van een ‘ont-leven’..
Van ontmenselijking..
Van anti-vita..
Tegen het leven.
Een denken, een ideologie TEGEN het LEVEN..
Tegen wat het betekent om een bewust wezen te zijn..
Een globale ideologie die anti is, tegen, het GELUK te hebben.. een 1000ste geluk.. als van een lot uit de loterij met een miljard nummers.. van te bestaan.. en daar bewust van te zijn..
Tegen wat het betekent.. om mens te zijn.
Echt mens!
Mens, in en met de wereld.
Wij, mensen, zouden ZOVEEL kunnen.. als we mens ÍN de wereld zouden zijn.. en mens met elkaar..
Maar helaas..
De wereld, en de mensen in de wereld, kiezen niet voor ontwikkeling.. maar voor on-ontwikkeling..
Zoals in de laatste strofe in “In de kiem gesmoord”.. [<- link].. en doorheen “Strapatsen”.. [<- link]..
De wereld.. en de mensen in de wereld..
..
We zien nu alles, als die elementaire deeltjes, en puzzelen er zelf mee.. maken onze eigen moleculen..
En dat “geluk” pakken ze ons niet meer af!
ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️MMXXV
