‘k Ben, weeral maar eens, volledig gestopt op m’n PAD.
Doodstil sta ‘k.
Doods stil.
‘Dead in my tracks’.
Er gebeurt te veel tegelijk; en m’n antwoord daarop.. is ‘bevriezen’.
Dissociatief bevriezen.
Zoals een computer kan vastlopen, crashen.. bevriezen, zo lijk ‘k zelf ook weer te zijn vastgelopen, gecrasht..
Bevroren, in een tijdloos niets.
..
M’n ‘hardware’ echter, is niet afhankelijk van een externe energiebron noch van afzonderlijke ‘software’ om te kunnen functioneren.
Alsof er iets die ‘hardware’ van dat fysieke “ik” bestuurt, buiten alle ‘”ik”-software’ om.
Dat kan “normaal” gezien niet.
Hardware kan normaal gezien niet functioneren zonder software.
Maar toch ‘lijkt’ net dát te gebeuren.
Maar toch, ís net dát wat er gebeurd.
Alsof de ‘kernel’, die link tussen hardware en software, onafhankelijk en buiten alle software om opereert.
Die kernel, de brug tussen hardware en software in een computer is zelf ook wel software, maar kan ‘normaal’ gezien opzichzelfstaand geen hardware besturen.
Het functioneert eigenlijk enkel als verbinding, als vertaler, als communicatiepoort..
Fuck, als poort..
Als POORTWACHTER!
Adaptief en zelfregulerend! Fuck!
“Ik”, zit nog steeds vast -gevangen- in overleven.. en is volledig losgekoppeld..
M’n “ik”-software, losgekoppeld van m’n hardware.. en die kernel.. bestuurt die hardware buiten alle software om.
..
Of zoiets.
ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️MMXXV