1v8_k_vdk– En?
[stilte]
– Het ging niet hé?
– Niet echt nee. Het wrijft er alleen maar pijnlijk duidelijk in hoezeer we ‘weg’ zijn. Meer dan die stomme convulsieve glimlach over onze lippen trekken, konden we niet doen.
§ ‘k Weet het. ‘k Vind het ook jammer. Het doet me ergens ook ‘verdriet’.
– Da maakt niet uit voor hun hoor. Die zien toch alleen maar die fysieke verschijning. Wie, dat maakt niet uit voor hun want die zien toch niet verder dan hun neus lang is. Wat je ook zegt, die zien alleen maar die fysieke verschijning dus voor hun bij “jij” daar geweest. Is dat niet wat telt?
– Ha! Geweest! Waar dan?! Wie dan?!
– Hallo! Kunnen we dit niet een andere keer doen!? Mijn hoofd staat er niet naar.
– ‘Uw’ hoofd!? Da’s ni uw hoofd alleen he makker!
– Oh komaan seg, dit weer?
– Stop met roepen allemaal! Alstublieft seg!
– Hoort wie spreekt.
– Hey.. dit is echt niet helpend.. Voor niemand. Iedereen heeft pijn. Ik voel het. Er is geprobeerd weet je. Er is geprobeerd…
– Et voila! Nu weent zij ook! Allemaal content nu?
– Heee mannekes.. dit is echt niet helpend zenne. Nee, het ging niet. So what..
– AKKOORD. IS WAT HET IS.
– ..Voila, dat dus. Het is wat het is. Het systeem is er niet voor niks he.
§ Sorry. ‘k Probeer. ‘k Probeer echt. Maar ‘k geraak zelf niet voorbij m’n programmatie.
– Trek het u niet aan. Ge probeert, da’s ’t belangrijkste. En ergens weten we dat allemaal wel..
§ Ja, maar er verandert niks.
– Da’s ni uw fout gast. Hoe dikwijls hebt ge al ni om hulp geroepen? En wa gebeurt er: niks! Ge blijft alleen staan. Omdat ze ’t niet “zien”.. en daarom niet bevatten.
– Eerlijk.. misschien moeten wij eigenlijk ook wel een beetje ‘sorry’ zeggen.. want door ons kunnen jullie eigenlijk niet meer naar behoren functioneren.. anders hadden jullie dat waarschijnlijk weer ingepakt als ne ‘pro’..
§ Ja.. maar.. ‘k wil dat eigenlijk ook niet meer, snapt ge? ‘k Wil ulle vrijlaten, loslaten.. Maar dieë wereld! Zie wat ze uit onbegrip nu weer met ulle gedaan hebben.. Ge staat allemaal op ’t straat, terwijl dat er eigenlijk net rust en hulp nodig is zodat jullie wat zouden kunnen herstellen.. zijn wij weer opnieuw dieper in overleven geduwd.
– Ik ben moe. Mag ik gaan slapen?
– Ik begrijp het wel. Ik begrijp het allemaal wel, maar ik wou ‘gewoon’ eens even daar kunnen zijn, weet je wel. Om daar tegen die mensen dank u te kunnen zeggen of zo.. en jullie eens naar ons werk te kunnen laten kijken..
§ ‘k Weet het. En nogmaals: Sorry. Maar ge weet wat er gebeurt. Als ‘k ene een beetje los, heb ‘k geen grip op de rest ook ni meer.. en gijle wordt daar elke keer opnieuw voor afgestraft. ‘k Kan dat niet toelaten. ‘k Kan niet toestaan dat gijle nog pijn wordt gedaan. En het spijt me dat ‘k daarvoor dan elk ‘ik’ moet wissen. Ge hebt die teksten.. da blog etcetera.. Meer kan ‘k niet toestaan. Zolang dat die ulle blijven pijn doen.. kan ‘k niet meer dan da toestaan.
ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️MMXXV
